Pâtes à la crème de saucisses et roquette
Italianen zijn niet bepaald weg van eten met veel vet. Dierlijk vet is al helemaal niet erg geliefd. Maar als ze het inzetten, is het ook meteen een festijn!
Een van de honderden pastasoorten die men in Italië, en ook tot ver daarbuiten inmiddels, maakt. Vaak hebben pastasoorten hun zijn eigen saus: Zo eet een Italiaan NOOIT spaghetti met bolognesesaus. Deze saus die, toeristenrestaurants niet meegerekend, meestal gewoon “sugo di carne” heet en in Bologna – ragù bolognese wordt genoemd (klik voor recept) gaat hoofdzakelijk op rigatoni of tagliatelle. Bucatini bijvoorbeeld zijn voorbestemd voor Amatriciana-saus (klik voor recept), terwijl tortellini eigenlijk alleen maar in bouillon of in roomsaus worden geserveerd. Pesto is de saus van de stroffie, hooguit linguine maar daarmee is de kous voor de Italianen af (klik voor recept). Veel pastasoorten zijn streekgebonden. zo komen stroffie uit Genua (de pesto trouwens ook), orechhiette uit Sardinië, en ga zo maar door.
Pasta kan men op veel verschillende manieren onderverdelen: Geografisch (zie boven), op vochtigheidsgraad, op lengte, op vulling, op productiemethode: Men kent droge pasta en verse pasta (pasta fresca of pasta all’uovo). Men onderscheidt echter ook gekochte pasta van zelfgemaakte pasta (pasta fatta in casa - klik voor recept). Zo onderscheidt men ook ongevulde pasta zoals maccheroni en ziti met gevulde, zoals cannelloni, tortellini, en ravioli. En niet te vergeten het verschil waar in menige Italiaanse familie dagelijks herrie over is: Korte pasta zoals penne, mezze maniche, en farfalle, (pasta corta) of lange pasta, zoals spaghetti, linguine, tagliatelle, en bucatini (pasta lunga).
Meer weten over de termen die in dit recept gebruikt worden? Klik op de links!
Als u wilt kunt u de vulling van de salsiccia fresca uit de darm halen door deze overlangs open te snijden en...
...en vervolgens af te pellen. Het hoeft niet per se.
Als laatste voegt u een flinke vuist rucola toe. Haal de pan van het vuur, schep nog een paar keer om. Klaar!
Zet vliegensvlug op tafel. Pasta’s met roomsaus hebben de neiging door te garen en plakkerig te worden. In veel Italiaanse families wordt dan ook een kommetje “acqua della pasta” op tafel gezet, oftewel een klein beetje van het overgebleven kookvocht. Mocht de pasta dan gaan plakken, met een scheutje van dat vocht is alles weer verholpen.
Een lichte rode wijn, wellicht een rode Sancerre of een Beaujolais, dan wel een Pinot Noir uit Alto-Adige (Süd-Tirol) misschien zelfs ietsjes gekoeld.
Dank u wel, veel kookplezier en alvast...eet smakelijk!