Zelf pasta maken
Zelf pasta maken is leuk om te doen (vooral kinderen vinden het leuk werk), niet moeilijk en het resultaat is aanmerkelijk smakelijker dan verse pasta die in de winkel te koop is. Dit heeft hoofdzakelijk te maken met het ontbreken van allerlei conserveringsmiddelen en emulgatoren. Voor huisgemaakte pasta heeft u pastagriesmeel nodig, meel van harde graansoorten (Semola di grano duro, durummeel). Deze meelsoort is van graansoorten gemaakt die niet papperig worden in heet water en op deze manier het “al dente”-effect veroorzaken (al dente betekent “beetgaar” – pasta moet niet slapkoken). Nu heeft pastagriesmeel ook een nadeel: Het is, in pure vorm, ontzettend moeilijk te verwerken. Het deeg moet heel lang gekneed worden voor het elastisch genoeg is om te worden verwerkt tot pasta. Daarom nemen de meeste Italiaanse huisvrouwen een mengsel van gewone bloem en pastagries, meestal 1/1.
Meng het deeg met de hand vanuit het midden en kneed het tot een elastische, gelijkmatige massa is ontstaan. Laat deze op een koele plek 30 minuten rusten met een schone theedoek er overheen. Uw eigengemaakte pasta is klaar!
Bestrooi uw werkvlak met meel. Maak met een deegroller of pastamachientje zo dun mogelijke repen pasta. Deze kunt u vervolgens snijden, met de hand of het machientje, tot de juiste vorm.
Maak de onderste deeglaag vochtig met water water (met een penseeltje). Breng de vulling op gelijke afstanden aan op de deeglaag. Ongeveer de grootte van een grote knikker is voldoende.
Plaats nu een tweede deeglaag op de eerste. Bestrooi met wat meel. Druk voorzichtig de lucht tussen de twee lagen uit. Het is belangrijk dat de twee lagen goed op elkaar plakken, anders wordt het bij het koken van de gevulde pasta een rommeltje.
Vervolgens snijdt u met een pastawieltje de pasta in de gewenste vorm.
[caption id="attachment_5330" align="aligncenter" width="300"] Rotella[/caption]We beginnen met de uitgerolde pastabladen. Klaar om de lasagne op te bouwen.
Lintpasta, zoals tagliatelle, spaghetti alla chitarra, linguine en pappardelle kunt u soms met uw machientje snijden, soms is het met de hand net zo makkelijk. Neem pappardelle: Gewoon een grote lap pasta uitrollen met uw deegroller, in drieën vouwen (wel even een beetje meel ertussen strooien) en snijden op 2 centimer. Sugo di lepre (hazenragout) erbij, flesje rode Frascati, ogen dicht en u zit op een zonovergoten lenteterrasje in de Castelli Romani, de heuvels rond Rome.
Als we de uitgerolde bladen snijden op
Voor fettuccine en/of tagliatelle is een machientje handig. Er zijn handmatige versies en er bestaan opzetstukken voor uw keukenmachine.
[caption id="attachment_225" align="aligncenter" width="300"] Pastamachientje[/caption][caption id="attachment_5335" align="aligncenter" width="300"] Fettuccine casa[/caption]
Spaghetti alla chitarra kunnen ook op een pastamachientje of op een "chitarra" (zie afbeelding) worden gesneden.
De snippers van de pasta weggooien! Cosa dite?! Non si butta niente! (hoe durft u? We gooien niets weg!) Nee, de snippers van uw eigen huis-tuin-en-keuken-pastaproductie hebben in Italië een naam: maltagliati (slecht afgesneden). Dat is de ideale pasta voor soepen, zoals
Ze kunnen ook in de minestrone, al wordt daar meestal geen pasta ingedaan. En ze mogen zeker niet in de minestrina, een dunne bouillon die meestal zieken en kinderen wordt voorgeschoteld. Daarin hoort een hele dunne pasta, meestal sliertjes, zoals spaghettini, (hele dunne spaghetti), vermicelli (niet te verwarren met wat wij van oudsher zo noemen) of capelli d’angelo (engelenhaar).
Om pasta te kleuren zijn verschillende producten geschikt. De meest gangbare zijn spinazie, rode biet en gedroogde tomaat. Garen, snijden, zo goed mogelijk uitknijpen en toevoegen aan het beslag. Gedroogde tomaat hoeft niet vooraf gegaard te worden. Inkt van pijlstaartinktvissen (nero di seppia), voor zwarte pasta, kan rauw worden toegevoegd. Industriële geleurde pasta wordt vaak gemaakt met kleurstoffen.
Dank u wel, veel kookplezier en alvast...eet smakelijk!