Rahat lokum, Turkish delight of Turks fruit is een soort snoep gebaseerd op een gel van (maïs)zetmeel en suiker. Er zijn erg veel varianten van en de bestanddelen zijn verschillend, zoals gehakte dadels, pistache, hazelnoten of walnoten. Vaak wordt rozenwater als smaakstof gebruikt. Aan de buitenkant worden, om plakken te voorkomen, de blokjes lokum bestoven met poedersuiker of een vervanger daarvan. Populaire smaaktoevoegingen zijn kaneel en munt. Rahat lokum is ontwikkeld door Bekir Effendi, die in 1776 van zijn geboortestad Kastamonu naar Istanbul vertrok en daar een snoepwinkel opende. Na introductie van dit snoep in West-Europa door de Britten in de 19e eeuw is Rahat Lokum lang een delicatesse voor de upper class geweest. Waar de naam precies vandaan komt is niet duidelijk. Er zijn twee stromingen: De ene beweert dat het zou zijn verbasterd van een Arabisch woord voor “hapje, stukje” – luqum, en het Trukse woord voor vrede, voldoening – rahat. Stukjes voldoening dus. De anderen beweren dat het van het Arabisch “rahat al-hulqum” komt en “Opluchting voor de keel” zou betekenen.
