De biet is voortgekomen uit de wilde beta vulgaris, in het Nederlands strandbiet, een plant die voorkomt langs de kust van Zuid-Europa en West-Azië. Hiervan stammen niet alleen onze bietjes af, maar ook de voederbiet en de suikerbiet, die wij gebruiken resp. als veevoer en als grondstof voor suiker.
De biet is al heel oud. De eerste aantekeningen stammen uit 600 v. Chr. Het waren de Romeinen die deze groente bekendheid gaven in Europa, als neveneffect van hun veroveringstochten. Onze goede bekende de rode biet is veel jonger: hij stamt uit het begin van de twintigste eeuw.
De consumptiebiet is verder ontwikkeld. Inmiddels zijn er verschillende varianten:
- de ronde rode biet (diverse rassen – zie afbeelding boven),
- de cilindervormige rode biet (cylindra),
- de gele biet (zie afbeelding onder); smaakt net zo als de rode
- de witte biet (alba)
- de chioggiabiet (rood-wit geringd van binnen – zie afbeelding onder); iets delicater dan de rode biet.
Zie ook:
Franse term: Betterave
Duitse term: Bete
Engelse term: Beetroot
