De snijbiet (Beta vulgaris) is verwant met de biet. In het geval van de snijbiet gaat het echter niet om de knol maar om de bladeren en de bladstelen. Het is een oude groente, niet meer zo bekend bij ons, bekender in Franrijk, Duitsland en Engeland en razend populair in Zuid-Europa.
In Italië wordt de zgh. bieta even gekookt en vervolgens met wat knoflook en olijfolie licht gesauteerd. Erg smakelijk als garnituur bij een Italiaans hoofdgerecht, zowel warm als afgekoeld. Ook in de echte, authentieke minestrone mag de bieta niet ontbreken. De smaak lijkt in de verte op die van spinazie, alleen iets gronderiger.
Een variant van de snijbiet, met dunnere stelen en waarvan ook alleen de stelen maar worden gegeten, is de warmoes.
Zie ook: Biet
Franse term: blette
Duitse term: Mangold
Engelse term: char