Zelf carpaccio maken

Zó moet dat!

Carpaccio, maar nu zelf!
Eigenlijk is een carpaccio flinterdun gesneden entrecote, zonder de vetrand. Het verhaal is dat het oorspronkelijk een gerecht werd bedacht in 1950 in Venetië, Italië door Giuseppe Cipriani, eigenaar van Harry’s Bar in Venetië. De bar was “the place to be” in die jaren en werd bezocht door tal van beroemdheden. Gravin Amalia Nani Mocenigo, een “habituée” van het etablissement, had bloedarmoede en moest van haar dokter rauw rood vlees eten. Maar ja – lekker is dat niet, natuurlijk. Cipriani kwam de contessa tegemoet en bedacht de carpaccio. Hij droeg hem op aan de schilder Vittore Carpaccio, van wie in die dagen een tentoonstelling liep in de stad.

Carpaccio, het originele recept!
De dungesneden rauwe runderlende wordt ontdaan van alle kleine ongerechtigheden, geplet met een mattarello tussen twee velletjes cellofaan en geserveerd met een dressing van mayonaise, citroensap, worcestersaus, melk, zout en peper. Het wordt vaak geserveerd als voorgerecht.

Verbasteringen
Zoals zo vaak met beroemde recepten is het recept van carpaccio ook een eigen leven gaan leiden. Eerst werd de dressing grondig door iedereen “geprivatiseerd”, en vervolgens gingen de culinaire fenomenen van de wereld ook nog eens met het hoofdbestanddeel aan de haal. Inmiddels wordt de vleesvariant vaker van ossenhaas gemaakt dan van lende, terwijl ook al visvarianten (rauwe tonijn, marlijn, zalm, zwaardvis, coquilles, noem maar op) bestaan. Dat is eigenlijk gek want viscarpaccio had allang een naam – ceviche. Maar goed…daar zit citroen of limoen op, misschien is het dat dan.

Wij gaan voor de ossenhaas en een snijmachine
Wij gaan voor de ossenhaas. Als dressing geven we u een suggestie die we vaak in Rome tegenkomen. Maar wat let u om het origineel te maken? Klant is koning:)