Trenette burro e salvia
Lintpasta met boter en salie
Een heel geraffineerd receptje uit de Italiaanse keuken. Simpeler kan het haast niet. En de smaak is gewoonweg adembenemend verfijnd.
Trenette:
Trenette worden vaak in één adem genoemd met linguine en tagliolini. Het zit hem allemaal in de breedte ten opzichte van de dikte, al scheelt het vaak - en dat verschilt ook nog eens per fabrikant - niet meer dan enkele honderdsten van een millimeter. Voor het gemak: trenette zijn smaller dan fettuccine en breder dan spaghetti alla ghitarra.
Meer weten over de termen die in dit recept gebruikt worden? Klik op de links!
- 300 grammen pastadeeg (zie recept of 440g droge trenette)
- 100 grammen boter
- 50 grammen Parmezaanse kaas of Grana Padano (vers geraspt)
- zout (naar smaak)
- peper uit de molen (naar smaak)
- 4-8 blaadjes salie (vers uit de tuin)
- Pastamachine
- Keukenmachine
Voorbereiding:
- Maak eventueel de pasta zelf. Dit gerecht verdient dat. De smaak is zo subtiel dat een eigengemaakte pasta hierbij volledig tot zijn recht komt. Volg daarvoor dit recept.
- Zet de boter op een heel zacht pitje op het vuur.
- Leg de salieblaadjes erbij en geef boven de boter één flinke draai aan de pepermolen.
- Laat het geheel een minuutje of 10 trekken. Zorg ervoor dat de boter gesmolten blijft maar zeker niet gaat bruinen.
- Kook ondertussen de pasta in ruim zout water.
Bereiding:
-
Giet de pasta af wanneer deze “al dente” (beetgaar) is en doe hem terug in de pan.
-
Hou wat van de “acqua della pasta” (kookvocht) in een kommetje apart voor het geval dat de pasta gaat kleven.
-
Voeg nu de boter toe. U mag de salieblaadjes verwijderen als u wilt – de smaak zit al in de boter en de blaadjes zelf zijn een beetje ruw in de mond. Wel ogen ze leuk, dus het is een kwestie van kiezen.
-
Roer de pasta snel met een houten lepel door elkaar en serveer meteen
- Serveer met de geraspte kaas.
Wijntip:
Wit, droog, koud, Italiaans. Het ligt een beetje aan uw eigen voorkeur. Dit gerecht verdraagt geen overheersende wijn, dus een wat lichtere, zoals een Falanghina, een Greco di Tufo, een Orvieto zou kunnen. Een “betere” Frascati ook. Enfin, zeker geen hout, en niet teveel fruit.
Dank u wel, veel kookplezier en alvast...eet smakelijk!