Passievrucht of markieza (Portugees: maracujá, Spaans: granadilla en maracuja) is de vrucht van de passiebloem. Van alle soorten passiebloemen met eetbare vruchten worden ongeveer 7 soorten op grotere schaal gekweekt. De zoetzure, frisse maar toch indringende smaak van passievrucht is populair als smaakmaker in sap en zoete sauzen. Vooral in Zuid-Amerika wordt passievrucht veel gegeten. In Nederland is het vaak niet meer dan een versiering op een duur dessert, en dat is volstrekt ten onrechte. Verse passievrucht heeft veel betacaroteen, vitamine C en potassium. Het sap bevat veel .
De passiebloem heeft naar verluidt zijn naam te danken aan missionarissen die door Zuid-Amerika trokken. Zij vonden dat de verschillende delen van de bloem deden denken aan symbolen van de pijniging en kruisiging (passie) van Christus: de drie vlekjes op de bloem zouden doen denken aan de nagels in zijn handen en voeten; de stengelranken lijken op zwepen; de tien bloembladen op de tien apostelen (Petrus en Judas niet meegeteld). En zo hadden ze nog een paar vergelijkingen. Het is warm, in het Amazonegebied…
Madeira staat bekend om de teelt van passievruchten, zowel de paarse als de wat zoetere en aromatischere gele variant, ook wel Braziliaanse variant genoemd.
Zie ook: bananenpassievrucht
Franse term: fruit de la passion
Duitse term: Passionsfrucht, Maracuja
Engelse term: passion fruit