Manisa mesir macunu oftewel Mesirpasta is een wonderlijk zoet goedje met een extreem moeilijk recept en een prachtige geschiedenis. De legende wil dat Ayşe Hafsa Sultan, de bruid van Yavuz Sultan Selim en moeder van Suleyman the Schitterende, overgeplaatst van de Krim naar de Ottomaanse harem in Manisa de 16e eeuw, ernstig ziek werd na de dood van haar man. De artsen hadden haar opgegeven. Moedeloos ging Sultan Suleyman te rade bij Merkez Muslihiddin Efendi, hoofd van de godsgeleerdheidsschool van Yavuz Selim Moskee. Hij had al eerder te doen gehad met medicinale kruiden en hield er een klein hospitaaltje op na naast de school. Na het lezen van de brief van Suleyman over diens zieke moeder maakte hij een mengsel van 41 kruiden en planten en stuurde dit naar het paleis. Hafsa Sultan knapte op en besloot deze miraculeuze pasta jaarlijks aan de bevolking uit te delen. Op 22 maart 1527 werden voor het eerst kleine, in papier gewikkelde porties mesirpasta van de minaretten van Manisa gegooid. Sindsdien wordt de feestdag, die bekend staat als Nevruz, rond 22 maart op nog steeds dezelfde manier gevierd.
Mesirpasta is zoet en ruikt sterk naar kaneel. Een lepeltje per dag is te doen en onder het motto van “baat het niet, het schaadt ook niet” is het zeker aan te raden. Vooral voor dames in harems.
