Een kippenei is een voedingsmiddel dat vanouds veel door mensen wordt gegeten. Een kippenei is 2 à 3 weken houdbaar.
Een gemiddeld ei van een kip weegt rond de 66 gram. Bij de verkoop worden eieren als volgt geclassificeerd:
- S – ei van minder dan 53 gram
- M – ei van 53 – 63 gram
- L – ei van 63 – 73 gram
- XL – ei van 73 gram of meer
- DD – ei met twee dooiers (dubbeldooier).
De kleur van de schaal hangt samen met het ras van de kip. Kippen met witte oorlellen leggen over het algemeen witte eieren, kippen met roze oorlellen bruine. Op grond van Europese regelgeving moet in de handel op elk ei een stempel staan met de eicode, bestaande uit 7 of meer cijfers en letters: Het eerste cijfer staat voor het leefsysteem van de kip (0=biologisch, 1 = vrije uitloop; 2 = scharrel en 3 = kooi); Twee letters voor het land van herkomst (bijv. NL, BE of DE);Vijf cijfers met het registratienummer van het legpluimveebedrijf Eventuele extra cijfers die het stalnummer aanduiden.
60% van het ei bestaat uit het eiwit (hoofdbestanddeel ovalbumine), 30% uit de dooier, en 10% uit de eischaal. De dooier is slechts één enkele cel. Met een doorsnede van 3 tot 4 cm is het de grootst bekende cel. De dooier heeft een dun vlies om zich heen. Binnenin de dooier bevindt zich het kiempje, dat wit blijft bij koken. De kleur van de dooier kan variëren tussen zeer licht geel en donker oranje. De kleur van de dooier wordt veroorzaakt door caroteen en hangt af van de voeding van de kip. Bij een ouder ei is de luchtkamer groter. Dit komt waarschijnlijk doordat het water uit het eiwit langzamerhand verdampt.
Een methode om na te gaan of een ei vers is, is door het in een pan water te leggen. Een vers ei zakt naar de bodem, een ouder ei blijft drijven.
Zie ook: kwartelei
Franse term: œuf
Duitse term: Ei
Engelse term: egg