Guanciale is een Italiaanse vleeswaar, gemaakt van de kinnebak van het varken. Guanciale (van het Italiaanse woord guancia, wang) wordt niet gerookt. Het vlees wordt ingewreven met zout en zwarte gekneusde peper en drie weken gedroogd aan de lucht. Guanciale wordt zeer niet vaak op zichzelf gegeten. Het is voornamelijk een basisingrediënt voor spaghetti all’Amatriciana, bucatini alla Gricia en spaghetti alla carbonara, typische gerechten uit Centraal Italië, met name Lazio en Umbrië.
De streek in Italië die claimt de beste guanciale te hebben is het gebied in de Apennijnen in de buurt van Aquila. Vooral Norcia is beroemd om zijn guanciale. De uiterst zuivere lucht van het op ongeveer 600 meter hoogte gelegen dorp zorgt voor de mest geschikte omstandigheden voor het drogen van de guanciale.
Guanciale bewaren
Al kan guanciale lang in de koekas blijven liggen is het voor sommige huishoudens nog best een opgaaf om de hele guanciale erdoor te jagen voordat deze ranzig wordt. Een oplossing is de guanciale in handzame plakken te snijden:
Als u deze plakken vervolgens even invriest (apart van elkaar om te voorkomen dat ze tegenelkaar aanvriezen) en in een plastic zak in de diepvriest bewaart heeft u er maandenlang plezier van. U pakt iedere net zo veel als u nodig heeft.